Każdy akwarysta marzy o tym, by woda w jego akwarium morskim została utrzymana w równowadze. Aby to się udało, trzeba najpierw znać podstawowe parametry wody w zbiorniku. I tutaj pojawia się pytanie – jakie one powinny być? Okazuje się, że na prawidłowe parametry w akwarium morskim składa się wiele czynników i poniżej prezentujemy krótkie opisy najważniejszych z nich.
Zasolenie w akwarium morskim
Zasolenie wskazuje nam na stężenie rozpuszczonej soli w roztworze i jego oficjalną jednostką miary jest psu. PSU oznacza Practical Salinity Units i odpowiada stosunkowi przewodności próbki wody morskiej do standardowego roztworu KCI. Pomiar zasolenia bywa bardzo przydatny, zwłaszcza jeśli chcemy zapewnić optymalne warunki rybom i koralowcom w swoim akwarium morskim. Ogólnie przyjęło się, że w przypadku akwarium morskiego idealne zasolenie wynosi 1, 025 lub 35% i właśnie takie należy utrzymać.
W razie podwyżenia zalecanego poziomu należy usunąć proporcjonalną ilość wody i zastąpić ją czystą. Jeśli okaże się, że zasolenie jest za niskie, to należy obliczyć brakującą ilość soli i rozpuścić ją w np. wiadrze i wlać do zbiornika.
Poziom No3 w akwarium
Obecność azotanów w wodzie akwariowej to znak, że system biologiczny dobrze funkcjonuje, podobnie zresztą jak i regeneracja odpadków w zbiorniku. Przy zbyt małym stężeniu azotanów można spodziewać się zahamowania wzrostu koralowców, a przy zbyt dużym chorób lub śmierci ryb, a także masowego wzrostu glonów. Neutralny poziom to od 3 do 10 mg/l, zaś poziom bezpieczny, którego nie należy przekracza to od 20 do 50 mg/l. Aby obniżyć poziom NO3 należy np. podmienić wodę, zaś aby podnieść, wystarczy dodać azotan potasu.
Poziom PO4 w akwarium
PO4, czyli fosforany to grupa związków, która potrzebna jest do rozwoju koralowców. Jeśli poziom PO4 jest zbyt wysoki, to rozwijają się glony, a one nie są pożądane w akwarium morskim. Dlatego warto pilnować, by w przypadku akwarium z rafą koralową jego poziom nie przekraczał 0,02 ppm, bo już stężenie 0,1 ppm powoduje szkody koralom. Aby podwyższyć PO4 można sięgnąć po specjalne środki oferowane przez sklepy akwarystyczne lub dodać K2HPO4. Jeśli poziom będzie za wysoki, to wystarczy podmienić wodę i sięgnąć po adsorbenty.
Magnez (Mg)
Magnez to ważny biopierwiastek dla organizmów morskich, ponieważ uczestniczy w wielu procesach metabolicznych. Do tego to właśnie on wpływa na dostępność wapnia i strontu dla kalcyfikacji korali, ślimaków, małży, czy innych organizmów morskich.
Jeśli poziom Mg zostanie przekroczony, to obsada akwarium nie będzie zagrożona. Jednak korale mogą się stresować, a to na pewno nie wpłynie pozytywnie na ich wzrost. Dlatego warto pilnować, by poziom magnezu w akwarium morskim wynosił około 1280-1350 mg/l. Przy niedoborze Mg warto sięgnąć po specjalistyczne preparaty, które pozwolą na wyrównanie jego poziomu.
Wapń (ca)
Wapń jest jednym z ważniejszych makroskładników wody morskiej, ponieważ to właśnie on przyczynia się do prawidłowego wzrostu korali kalcyfikujących, ślimaków, małży oraz wielu innych organizmów morskich. Wszystko dlatego, że organizmy te pobierają wapń bezpośrednio z wody, więc duży deficyt może nie tylko spowolnić ich wzrost, ale również niekorzystnie wpłynąć na ogólną kondycję, czy na zdrowie.
W większości domowych zbiorników zaleca się zachowanie poziomu Ca w zakresie od 380 do 440 mg/l. Jeśli okaże się, że poziom Ca jest o wiele niższy, to warto brać pod uwagę suplementację, zwłaszcza że w specjalistycznych sklepach czeka do wyboru całkiem sporo środków.
Twardość węglanowa (KH)
KH, czyli twardość węglanowa to część składowa twardości ogólnej, która pochodzi z soli kwaśnych węglanów magnezu oraz wapnia. Najczęściej wskazuje się, że optymalny poziom KH powinien wynosić od 7 do 10 dKH. Jeśli poziom będzie wyższy niż 12 dKH to należy wymienić dużą część wody w akwarium. Jeśli okaże się, że poziom jest za niski i będzie trzeba go podnieść, to wtedy warto pomyśleć o dodaniu roztworu wodorowęglanu solu lub umieścić wapienne kamienie, czy muszle w zbiorniku.
