Naso Elegans

Naso elegans to gatunek ryby słonowodnej z rodziny pokolcowatych, która naturalnie występuje na płytkich wodach raf koralowych. Ten gatunek ryb jest szeroko rozprzestrzeniony w okolicach Morza Czerwonego i Oceanu Indyjskiego. Zatem naturalnie  Naso elegans można spotkać w Afryce Wschodniej, czy nawet na Bali i Indonezji. Jednak są pewne wyjątki od reguły, ponieważ na próżno szukać Naso elegans w Zatoce Omańskiej, Zatoce Perskiej, czy w Indiach.

Jak wygląda Naso Elegans

Naso elegans ma ciało spłaszczone bocznie, paletkowane. Do jej cech charakterystycznych można zaliczyć duże, wysoko umieszczone oczy, czy płetwę ogonową z czarnymi obrzeżami oraz dwiema pomarańczowymi plamami znajdującymi się u jego nasady, które rozdzielają biały obszar. Również obszar od oczu do pyszczka jest charakterystycznie zabarwiony i jak się przypatrzymy, to dostrzeżemy w nim zarys nosa. 

W naturalnych warunkach Naso elegans może osiągnąć nawet do 45 cm. Jeśli zatem myślimy o hodowli tego gatunku rybek, to lepiej rozważniej wybierać zbiornik, ponieważ mała rybka będzie potrzebować niewielkiej ilości miejsca. Jeśli już podrośnie, to jej oczekiwania także się zmienią i wtedy będziemy musieli myśleć o wymianie akwarium.

Czym żywi się Naso Elegans

Jak wszystkie pokolce, tak samo i Naso elegans wymaga dużego udziału pokarmów roślinnych w diecie. W naturalnych warunkach jego pokarm stanowią glony porastające skałę. Chętnie też zjada inne pokarmy roślinne, w tym prasowane algi morskie, lasonogi, czy artemię. Dodatkowo codzienna dieta Naso elegans może być wzbogacona o pokarmy zwierzęce, ale pamiętamy, by nie przesadzać z ich podażą. Optymalny rozkład diety to 70% pokarm pochodzenia roślinnego, a 30% pokarm pochodzenia mięsnego i tego warto się trzymać.

Ciekawostka o Naso Elegans

Naso elegans to przykład ryby o dość agresywnym charakterze wobec innych pokolcowatych. Dlatego zaleca się umieszczenie jednego osobnika na akwarium. To jednak nie oznacza, że musimy rezygnować z innych gatunków rybek. Okazuje się, że Naso elegans świetnie „dogaduje się” z innymi mieszkańcami, wręcz staje się bardzo łagodny, więc śmiało można łączyć różne gatunki.